10
Eνατενίσεις
πληροφόρηση, αλλά και η μόρφωση και η παιδεία
της κοινής γνώμης μετακενώνεται σε παραμόρ-
φωση και παραπαιδεία του ανθρώπου. Πλήττεται
δηλαδή, διαβρώνεται και σπιλώνεται το ανθρώπι-
νο πρόσωπο προς όφελος, στις πλείστες των περι-
πτώσεων, πολιτικών, κομματικών, οικονομικών
και προσωπικών σκοπιμοτήτων.
Αλλά και δεν είναι ακόμη λίγες οι φορές, όπου
η δημοσιογραφική αυθαιρεσία υπερβαίνει τα όριά
της και φθάνει στο σημείο να επαίρεται για τις
«επιτυχίες» της!
Ασφαλώς, γράφοντας αυτά, δεν έχομε την πρό-
θεση να θίξουμε κανένα, πολύ δε περισσότερο δεν
θέλομε να αμφισβητήσουμε τη σημαντικότητα της
προσφοράς των δημοσιογράφων, των ιθυνόντων
και της δημοσιογραφίας, γενικότερα, γιατί υπάρ-
χουν, ευτυχώς, και στις μέρες μας οι ευσυνείδητοι
λειτουργοί των Μέσων Ενημέρωσης, οι οποίοι με
πολλούς κόπους και θυσίες εργάζονται για τη σω-
στή, δίκαιη και αντικειμενική πληροφόρηση και
έχουν συνείδηση του έργου και της αποστολής
τους.
Αφορμή, όμως, για τη σύνταξη του παρόντος
έδωσαν τα επικριτικά σχόλια, τα οποία είδαν το
φως της δημοσιότητας, σε σχέση με την Ομιλία
του Μητροπολίτη Κύκκου και Τηλλυρίας κ. Νι-
κηφόρου ανήμερα της εορτής της Κοίμησης της
Θεοτόκου.
Εάν οι επικριτές δημοσιογράφοι τουΜητροπο-
λίτηΚύκκου και Τηλλυρίας, ενοχλήθηκαν από τις
θέσεις του σε σχέση με την κατάσταση στην Κύ-
προ, εθνική, κοινωνική, ηθική και οικονομική,
τότε διερωτόμαστε, ποια θα ήταν η στάση τους, αν
άκουαν ανάλογες ή ακόμη σκληρότερες τοποθετή-
σεις, όπως:
«Αλίμονό σας, έθνος αμαρτωλό…Εάν θέλετε
και μου ακούσετε, τότε θα απολαύσετε τα αγαθά
της γης. Αν όμως δεν θέλετε και δεν μου ακούσετε,
τότε θα σας σφάξει το μαχαίρι»( Προφήτης Ησαΐ-
ας).
Και, ακόμη, πώς θα αντιδρούσαν οι εν λόγω
δημοσιογράφοι, αν άκουαν ή έβλεπαν κάποιο να
ελέγχει με δριμύτητα τον κόσμο, να τους λέει ότι
θα έρθουν συμφορές ασήκωτες και ότι πλάνητες
θα οδηγηθούν σιδηροδέσμιοι στην εξορία; (Προ-
φήτης Ιερεμίας).
Και, επιπρόσθετα, με ποια λόγια και ειρωνικά
σχόλια θα στόμωναν κάποιο, αν τους έλεγε: «Πα-
ράξενα και δυσήκουστα είναι τα κακά που μας
βρήκαν… οι πλούσιοι γίναμε φτωχοί, οι αφεντάδες
καταντήσαμε δούλοι…, χάσαμε τα σπίτια και τις
περιουσίες μας… άλλοι ψάχνουμε σε ξένες χώρες
να βρούμε σπίτι και δουλειά… άλλους μας έπιασαν
αιχμαλώτους,μας φυλάκισαν στα κάτεργα και άλ-
λους πολλά κακά μας στεναχωρούν…». «Ταύτα δε
συγκεχώρηται γενέσθαι δι’ αμαρτίας όγκον, κρίσει
Θεού δικαία, ίνα ταπεινωθέντες, καταξιωθώμεν,
ίσως, συγγνώμης»;
Οι πιο πάνω, δύο πρώτες αναφορές, είναι λόγια
του κειμένου της Αγίας Γραφής. Στην πρώτη πε-
ρίπτωση μιλά ο Προφήτης Ησαΐας και στη δεύτε-
ρη ο Προφήτης Ιερεμίας. Ελέγχουν και επιτιμούν
και οι δύο το λαό για τις ηθικές και θρησκευτικές
παρεκτροπές του, του επισείουν τον κίνδυνο της
σκληρής τιμωρίας και τον καλούν να μετανοήσει.
Στην τρίτη περίπτωση ο λόγος ανήκει σε
κάποιο μεγάλο Άγιο και Πατέρα της Εκκλησίας
μας, το Νεόφυτο τον Έγκλειστο, ο οποίος, ζώ-
ντας την περίοδο της φραγκοκρατίας, θρηνεί για
τα κακά και το κατάντημα του λαού μας. Οπότε,
ως απεσταλμένος του Θεού, επισημαίνει ως αι-
τία των δεινών, που βρήκαν τους Κυπρίους, την
αμαρτία και καλεί όλους, χωρίς να εξαιρεί τον
εαυτό του, σε μετάνοια, ώστε να αποφύγουν την
οργή του Θεού και να έρθουν καλύτερες μέρες
στον τόπο μας.
Τέτοιες «σκληρές» αναφορές υπάρχουν πολ-
λές μέσα στην Αγία Γραφή και στην ιστορική πο-
ρεία της Εκκλησίας μας.
Διερωτόμαστε, λοιπόν, ποια ήταν και πού βρί-
σκεται η παρεκτροπή του λόγου του Μητροπολί-
τη Νικηφόρου. Τι το μεμπτό και κατακριτέο είπε;
Επισήμανε τις δυσκολίες που μας βρήκαν. Επεξή-
γησε τις παθογόνες αιτίες τους. Και, μιλώντας, σε
πρώτο πρόσωπο, χωρίς να εξαιρέσει ούτε και τον
εαυτό του, κάλεσε όλους σε μετάνοια και επιστρο-
φή προς το Θεό. Ως Επίσκοπος, και υπακούοντας
στη συνείδηση και στην αποστολή του, έπραξε το
καθήκον του.
Γιατί λοιπόν τα επικριτικά σχόλια ή και οι ει-
ρωνείες; Έτσι λειτουργεί η δημοσιογραφική δε-
οντολογία; Με τον τρόπο αυτό μορφώνεται και
παιδαγωγείται σωστά η κοινή γνώμη; Αν οι εν
λόγω δημοσιογράφοι λειτουργούσαν αντικειμε-
νικά και είχαν γνώσεις ιστορικές και θεολογικές,
τότε, ασφαλώς, όχι μόνο δεν θα επέκριναν, αλλά
πολύ περισσότερο θα επαινούσαν τους λόγους και
το πρόσωπο του Μητροπολίτη Κύκκου, ο οποίος
τόλμησε, με πόνο ψυχής, να καλέσει το λαό σε αυ-
τογνωσία, ώστε όλοι μας να ελκύσομε του Θεού το
έλεος και να βρούμε διέξοδο στα αδιέξοδα που οδη-
γηθήκαμε.
■
