44
Eνατενίσεις
ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ πολιτεύθησαν. Γι᾿ αὐτό και
ὡς ἔμψυχη καί λογική σκηνή καί ὡς Κόρη ἀξι-
όθεη ἀλλα καί ὡς τό κάλλος καί τό «κειμήλιον
τῆς οἰκουμένης», κατά τόν Ἅγιο Κύριλλο Ἀλε-
ξανδρείας, ἐσένα τή Θεοτόκο καί Μητέρα τοῦ
Φωτός, στό Θεό προσέφεραν.
Εἶναι, λοιπόν, μεγίστη πανήγυρη τά τῆς Θε-
οτόκου Γενέθλια, γιατί τοῦ ἀνθρωπίνου γένους
ἡ ἀνάπλαση ἄρχεται. Ἡ παρούσα ἑορτή τήν
ἀπαρχή ὅλων τῶν ἑορτῶν ἐγκαινιάζει, ἀφοῦ
ὡς πρώτη τῶν ἄλλων ἑορτῶν, τήν περαίωση, ὡς
ἀστείρευτη πηγή, ἀρδεύει. Αὐτή τῶν τοῦ Θεοῦ
προεπηγγελμένων δωρημάτων τό κεφάλαιο
ἐπαγγέλλεται. Αὐτή συνιστᾶ ὄντως τό περιεκτι-
κό καί ἀνεκλάλητο μυστήριο τῶν ἀκαταλήπτων
καί ἀπορρήτων τοῦ Θεοῦ μυστηρίων. Γυναίκα
παλαιότερασχεδίασε καί προκάλεσε τήν ἀφορ-
μή τῆς ἁμαρτίας, ἀλλά, τώρα, πάλι γυναίκα τήν
ἀπαρχή τῆς σωτηρίας προσκομίζει. ἩΕὔα ἀπέ-
βηκε κατάκριτη. Ἡ ὑπεραγία Θεοτόκος ἀναδεί-
χθηκε ἡ βασίλειος αὐλή τοῦ Παμβασιλέα καί τό
καθαρότατο τοῦ Κυρίου δῶμα.
Γι᾿ αὐτό καί «ἡμιλλῶντο οἱ αἰῶνες, ποῖός τις
ἐγκαυχήσεται τῇ σῇ γεννήσει», Παναγία μου!
Ἀνταγωνίζονταν, δηλαδή, εὐγενικά ὅλοι στήν
πρό τοῦ Χριστοῦ ἐποχή οἱ αἰῶνες, ποιός ἀπό
αὐτούς θά εἶναι ὁ τυχερός καί ὁ εὐλογημένος,
ὥστε στούς χρόνους καί στούς καιρούς του θά
ἐγεννᾶτο ἡ Θεοτόκος. Ἀλλά «ἐνίκα τῶν αἰώνων
τήν ἅμιλλαν ἡ προωρισμένη βουλή τοῦ Θεοῦ»,
λέγει ὁ Ἅγιος Ἰωάννης Δαμασκηνός. Μόνο ὅταν
ὁ Θεός ἔκρινε καί, προπάντων, θά εὕρισκε τό
κατάλληλο ἀνθρώπινο σκεῦος, θά πραγματο-
ποιοῦσε τό μεγάλο κεφάλαιο τῆς σωτηρίας.
Ἡ δήλωση τοῦ Ἀποστόλου Παύλου ὅτι: «ὅταν
ἦλθε τό πλήρωμα τοῦ χρόνου, ἐξαπέστειλεν ὁ
Θεός τόν Υἱόν αὐτοῦ, γενόμενον ἐκ γυναικός,
γενόμενον ὑπό νόμον, ἵνα τούς ὑπό νόμον ἐξα-
γοράσῃ, ἵνα τήν υἱοθεσίαν ἀπολάβωμεν»(Γαλ.
δ΄4), ἀσφαλῶς καί ἐννοεῖ καί τή γέννηση τῆς Θε-
οτόκου Μαρίας. Γιατί, κατά τόν Ἅγιο Ἐπιφάνιο
Κύπρου, «πολλαί μυριάδες (γυναικῶν) ἦσαν ἐπί
τῆς γῆς, ἀλλά Μαρία, μόνη, εὗρε χάριν». Αὐτή
μπόρεσε καί ὑπῆρξε «θυγάτριον ἀξιόθεον» καί
ἀπέβηκε τό ἱερό ἐργαστήριο, τό ὁποῖο ἐβάστα-
σε τό φοβερό μυστήριο τῆς μετακένωσης τῆς θε-
ότητας στήν ἀνθρωπότητα.
Αὐτῆς, λοιπόν, τῆς Μαρίας, τῆς «καλλονῆς
τοῦ Ἰακώβ», κατά τόν ψαλμωδό (Ψαλμ. 46,4), τό
Γενέσιο σήμερα ἑορτάζομε καί αὐτό τό πανίερο
γεγονός μᾶς ἄθροισε στό ἁγιόβατο καθολικό τῆς
Παναγίας τῆς Κυκκώτισσας, ὥστε, μέ προεξάρ-
χοντα «τόν Δεσπότην καί Ἀρχιερέα ἡμῶν» καί
Πνευματικό μας Πατέρα, κ. Νικηφόρο, νά ἀνα-
πέμψομε ὕμνους θεοπρεπεῖς πρός τήν Παναγία
Μητέρα μας καί ταυτόχρονα νά δεηθοῦμε: «Πα-
νάγαθε Δέσποινα Κυκκώτισσα, γενοῦ προστά-
της καί βοηθός τοῦ ἐμπεριστάτου λαοῦ σου ἐν
ταῖς θλίψεσι καί δειναῖς δοκιμασίαις αὐτοῦ. Σύ-
ντμησον τόν χρόνον τῆς κατοχῆς τῆς Πατρίδος
ἡμῶν Κύπρου καί ἱκάνωσον ἡμᾶς, ὥστε ἐν ἐλευ-
θερίᾳ νά ἐπιστρέψωμεν εἰς τούς οἰκείους, πλήν
ἄχρι τοῦ νῦν, βεβηλωμένους τόπους καί ναούς
ἡμῶν. Γοργῶς ἐπάκουσον τῶν αἰτημάτων ἡμῶν
καί πληροφόρησον καί παραμύθησον ἡμᾶς ἐν
ταῖς πλείσταις στενοχωρίαις ἡμῶν. Παράτεινον,
Παναγία Θεοτόκε, τό ἔλεος τοῦ Υἱοῦ σου ἐπί
τούς δούλους σους, τούς προστρέχοντάς σοι,
και μή καταισχύνῃς ἡμᾶς, ἀλλά δός ἡμῖν τά θεῖα
δωρήματα καί κατεύθυνον τά ἔργα καί τήν ζωήν
ἡμῶν ἐν τῇ τρίβῳ τῶν ἐντολῶν τοῦ Κυρίου καί
Θεοῦ ἡμῶν, ᾧ ἡ δόξα καί τό κράτος διά τῶν πρε-
σβειῶν σου εἰς τούς αἰῶνας. Ἀμήν».
Στο τέλος της θείας Λειτουργίας ο Πανιε-
ρώτατος Μητροπολίτης Κύκκου και Τηλλυ-
ρίας κ.κ. Νικηφόρος, αφού συνεχάρη την ομή-
γυρη των πιστών για τη συμμετοχή τους στη
λατρευτική σύναξη, εξέφρασε την ευαρέσκεια
και τις ευχαριστίες του προς τους δύο χορούς
των ιεροψαλτών, οι οποίοι, όπως τόνισε, με την
ακριβή και παραδοσιακή εκκλησιαστική μου-
σική διάνθισαν την όλη μυσταγωγία και κατόρ-
θωσαν να την αποδώσουν με το σωστό τρόπο,
ώστε να κατανύξουν τις ψυχές και να εισάξουν
όλους μας στη μυστική εμπειρία των δωρημά-
των του Αγίου Πνεύματος. Γιατί, όπως υπο-
γράμμισε ο Πανιερώτατος, το Πνεύμα το Άγιο
είναι εκείνο, το οποίο, κατά τον Μέγα Βασί-
λειο, δίδαξε και ενέπνευσε την εκκλησιαστική
μελωδία, ώστε διαμέσου αυτής ο άνθρωπος να
μπορεί να εισέρχεται στα ενδότερα της πνευ-
ματικής ζωής.
■
