168
Eνατενίσεις
Για όσους βλέπουν τα πράγματα ως θέμα εξό-
δων και κερδών, ας συνυπολογίσουν και το κοινω-
νικό κόστος, λόγω της νέας μείωσης του φυσικού
περιβάλλοντος. Τα έξοδα που θα δίδει αυτή η κοι-
νωνία στις ψυχικές παθήσεις και άλλα νοσήματα.
Αλλού, απαγορεύοντας το χτίσιμο επί των κο-
ρυφογραμμών, αφήνουν το φυσικό περιβάλλον να
αποτελεί επιστέγασμα της θέας. Το μάτι αφήνει το
κτιστό περιβάλλον που βρίσκεται στην πεδιάδα
και στους πρόποδες του βουνού, αγκαλιάζει το φυ-
σικό περιβάλλον που απλώνεται από τις πλαγιές
μέχρι τις κορυφές, και μετά τον ουρανό.
Τώρα το μάτι αρχίζει και τελειώνει με το κτι-
στό και κατασκευασμένο. Χωρίς ανατάσεις και
ανάσα πια, η σύγχρονη σχιζοφρένεια θα απλωθεί
και άλλο.
4. ΣΠΑΣΤΕ ΤΙΣ ΑΛΥΣΙΔΕΣ
Α
ς δημιουργήσουμε ένα κίνημα με
τίτλο “Σπάστε τις αλυσίδες”. Που
σημαίνει να αποφεύγουμε κάθε
κατάστημα, κάθε ξενοδοχείο, κάθε
υπηρεσία που εντάσσεται σε σχετι-
κή αλυσίδα.
Δυστυχώς δεν βλέπουμε τις υπόγειες και εμ-
φανείς προεκτάσεις των νέων φαινομένων. Όταν
ανακοινώνεται ότι με τον ίδιο τίτλο, κάτω από την
ίδια ομπρέλα και τον ίδιο μηχανισμό, συστοιχί-
ζονται 15 χιλιάδες, και άλλες φορές περισσότερα,
καταστήματα, υπηρεσίες, ξενοδοχεία κ.λπ., σε όλο
τον πλανήτη, δεν κατανοούμε ότι προάγεται μια
νέα νοοτροπία υπερσυγκεντρωτισμού, δημιουρ-
γείται μια νέα εξουσία, ένας νέος μηχανισμός ελέγ-
χου, που αφήνει ένα σημαντικό πλεόνασμα για την
άσκηση βίας και πειθαναγκασμού, π.χ. που αυξάνει
τις άχρηστες, κοινωνικά, δαπάνες της διαφήμισης.
Ότι προάγεται η μαζικοποίηση, η δημιουργία της
ανώνυμης καταναλωτικής μάζας, των τυφλά οδη-
γούμενων κοινωνικών συνόλων που δεν επιλέ-
γουν, τρέχουν προς αυτό που τα κατευθύνουν.
Τα καταστήματα που είναι μόνα τους, ας αναρ-
τήσουν μια επιγραφή με σπασμένη αλυσίδα που
θα δηλώνει ότι είναι μοναδικά και χωρίς άλλες
εξαρτήσεις, συνδέσεις και διαπλοκές.
Κάθε μοναχική ταβέρνα, καφενείο, καφετέ-
ρια, ζαχαροπλαστείο, ξενοδοχείο, κάθε κέντρο και
κατάστημα, που στηρίζεται στη ζέση και το εν-
διαφέρον του ιδρυτή, δημιουργού και ιδιοκτήτη
του, που δεν εμπλέκεται στον σχετικό παγκόσμιο
μηχανισμό ελέγχου, εξουσίας και καθοδήγησης,
ας προχωρήσει και ας τονίσει με περηφάνια τη δι-
άκριση: ότι εμείς λειτουργούμε ως ελεύθερη και
ανεξάρτητη μονάδα.
Με μόνη άλλη προϋπόθεση ότι τα προϊόντα
τους, οι υπηρεσίες που παρέχουν, είναι ισάξιες ή
και καλύτερες από αυτά των ενταγμένων στις πα-
γκοσμιοποιημένες αλυσίδες.
■
