Eνατενίσεις
171
πτωχείας μας καί ταυτόχρονα σαφῆ ἐπίγνωση
ὅτι ζοῦμε σ’ ἕνα χαοτικό κόσμο συγκρητισμοῦ
καίσυγχύσεως, τολμήσαμενάπροσεγγίσουμετό
προφητικό κείμενο τῆς Ἀποκαλύψεως, μέ ἅγιο
φόβο, εὐλάβεια καί ἀπόλυτο σεβασμό πρός τόν
λόγο τοῦ Ἀποστόλου «μακάριος ὁ ἀναγινώσκων
καί οἱ ἀκούοντες τούς λόγους τῆς προφητείας
καί τηροῦντες τά ἐν αὐτῇ γεγραμμένα» (Ἀποκ.
α΄ 3). «… Προχωρήσαμε, ζητώντας «μετά Θεόν
συγγνώμην» καί ἀπό τούς «νουνεχῶς ἐντυγχά-
νοντας ταῦτα» γιά τήν «ἐπαινετήν τολμηρίαν»,
ὅπως γράφει ὁ Ἅγιος Νεόφυτος ὁ Ἔγκλειστος,
ἀπολογούμενος γιά τή συγγραφή τοῦ «Περί
Ἀποκαλύψεως τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Θεολό-
γου σαφήνεια διά βραχέων»… Πρ ο χωρή σα μ ε
ζητώντας ἐπίμονα τή Χάρη καί τόν φωτισμό
τῆς Τρισηλίου Θεότητος μέ βήματα πολύ προ-
σεκτικά, ἀποβλέποντας πρῶτα στήν προσωπι-
κή πνευματική μας οἰκοδομή καί κατόπιν στήν
οἰκοδομή ὅσων ἀναγινώσκουν τό βιβλίο αὐτό.
Προσπαθήσαμε μέ προσευχή καί μέ στοργική
χειραγωγία τῶν θεοσόφων Πατέρων, νά ὑπο-
γραμμίσουμε τά σωτήρια θεολογικά νοήματα
τῆς Ἀποκαλύψεως…» (σελ. 7-8).
Εἰσαγωγή
Ἡ Εἰσαγωγή του
ἐκτείνεται ἀπό τή
σελίδα 9 μέχρι καί
τήν 36. Ἐδώ ὁ συγ-
γραφέας ὑποδιαι-
ρεῖ τήν Εἰσαγωγή
του σέ 15 κεφάλαια,
στά ὁποῖα ἀναλύει
διεξοδικά τίς διάφο-
ρες πτυχές, ἀναλύει
καί σχολιάζει ἔννοι-
ες, λ.χ. «Λόγος», «τό
Ἀρνίον», «νικᾶν»,
«νίκη»,
«νικῶν»,
ἐπεξηγεῖ πληθώρα προβλημάτων, προβληματί-
ζεται καί ἀντικρούει πολεμικές κατά τῆς Ἀπο-
καλύψεως.
Ἀπό τίς εὐστοχότατες ἀναλύσεις καί παρα-
τηρήσεις πού ὑπάρχουν στή Εἰσαγωγή σημει-
ώνουμε δειγματικά 7, μιά καί «ὁ ἀριθμός ἑπτά
ἐπαναλαμβάνεται συνεχῶς. Διότι ὁ ἀριθμός
αὐτός συμβολίζει τήν πληρότητα, τήν τελειότη-
τα, τήν ἐντέλεια στή θεία τῶν πραγμάτων τάξη»
(σελ. 21) μιά καί «στήν Ἁγία Γραφή ὁ ἀριθμός
ἑπτά εἶναι τίμιος καί ἱερός» (σελ. 65).
1
Ὁ συγγραφέας τῆς ἱερᾶς Ἀποκαλύψεως
Ἰωάννης ὁ Θεολόγος, «ὅν ἠγάπα ὁ Ἰησοῦς»
(Ἰωάν. ιγ΄ 23), ἀποκαλεῖται «ἡ κιθάρα τῆς Θεο-
λογίας» (σελ. 11) καί ἔγραψε αὐτή στή νῆσο Πά-
τμο. «Ὁμόφωνη δέ γνώμη τῆς ἀρχαίας Ἐκκλη-
σίας ὑποστηρίζει ὅτι τό βιβλίο ἔχει γραφεῖ στά
τέλη τοῦ α΄ αἰῶνα καί μάλιστα μετά τή συγγρα-
φή τοῦ τέταρτου Εὐαγγελίου» (σελ. 17).
2
Ἡ Ἀποκάλυψις παρουσιάζει οὐσιαστική
καί πολύ στενή εἰδολογική συγγένεια πρός
τήν Παλαιά Διαθήκη, στενότατη δέ πρός τά
ὑπόλοιπα βιβλία τῆς Καινῆς Διαθήκης (σελ. 18-
20). Συγκεκριμένα: α) ἡ Ἀποκάλυψις ἔχει πε-
ρίπου 550 ἀναφορές στήν Παλαιά Διαθήκη. β)
Ἀπό πλευρᾶς Θεολογίας ἔχουμε ἀπόλυτη σύ-
μπτωση πρός τή διδασκαλία καί τό πνεῦμα τῆς
Καινῆς Διαθήκης. «Γιά ὅλους αὐτούς τούς λό-
γους ἡ ἑρμηνεία τῆς Ἀποκαλύψεως προϋποθέ-
τει ὁπωσδήποτε γνώση τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης
καί τοῦπεριεχομένου τῆςΚαινῆς Διαθήκης, ἰδι-
αίτερα δέ τοῦ κατά Ἰωάννη Εὐαγγελίου» (σελ.
19 – 20).
Στό σημεῖο αὐτό, γιά ὅσους δέν τό γνωρίζουν,
ἀναφέρω ὅτι ὁ κύριος Βασιλειάδης, ἐπί δεκαε-
τίες ἀσχολήθηκε μέ τή μελέτη καί τήν ἔκδοση
τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης σέ 20 τόμους, μαζί μέ τόν
κύριο Γεώργιο Ψαλτάκη. Πρόκειται γιά ἕνα πε-
ρισπούδαστοκαί κλασικόστό εἶδος του ἔργο, τό
ὁποῖο βραβεύτηκε ἀπό τήν Ἀκαδημία Ἀθηνῶν,
μέ τό ἑξῆς σκεπτικό:
«ΕΔΟΞΕ ΤΗι ΑΚΑΔΗΜΙΑι ΑΘΗΝΩΝ
ΤΗΝΕΞ ΕΙΚΟΣΙ ΤΟΜΩΝΕΡΜΗΝΕΙΑΝ
ΤΗΣΠΑΛΑΙΑΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ
ΠΑΡΑ ΤΗΣ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΟΣ ΘΕΟΛΟΓΩΝ
«Ο ΣΩΤΗΡ»
ΒΡΑΒΕΥΣΑΙ ΟΤΙ ΤΟΠΟΝΗΜΑΕΝΕΚΑ
ΤΗΣ ΧΡΗΣΤΟΤΗΤΟΣ ΑΥΤΟΥ
ΕΙΣ ΤΟ ΔΙΔΑΚΤΙΚΟΝ
ΚΑΙ ΠΟΙΜΑΝΤΙΚΟΝΕΡΓΟΝ
ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ
ΜΕΓΑΛΩΣ ΣΥΜΒΑΛΛΕΤΑΙ»
Συνεπῶς ὁ κύριος Βασιλειάδης εἶναι ὁ κατ’
ἐξοχήν «ἐπαΐων» νά ἐνδιατρίψει καί νά μᾶς πα-
ρουσιάσει κριτικά καί ἑρμηνευτικά τήν Ἀποκά-
λυψη.
3
«Ὁ ἅγιος Ἀνδρέας, ἀρχιεπίσκοπος Καισα-
ρείας Καππαδοκίας, στό τέλος τῆς ἀξιολο-
γότατης ἑρμηνείας του στήν Ἀποκάλυψη, τήν
ὀνομάζει «ἁγίαν καί θεόπνευστον βίβλον», ἡ
ὁποία ὁδηγεῖ ὅσους τήν μελετοῦν σέ μακάριο
τέλος» (σελ. 25).
4
Στό κεφάλαιο «Ἑρμηνεία τῆς Ἀποκαλύψε-
ως» (σελ. 30 - 34) ὁ συγγραφέας, ἀφοῦ ἀνα-
