104 / 196
102
Eνατενίσεις
Κυπροαρκαδικός πολιτισμός
Μέσα στα γεωγραφικά όρια αυτού του πα-
νάρχαιου βασιλείου υπήρξαν συνοικισμοί, τα
ονόματα των οποίων συναντούμε στην ευρύτερη
περιοχή της αρχαίας Αρκαδίας και Αργολίδας. Να
σημειωθεί, ότι τα όρια της Αρχαίας Αρκαδίας µε
αυτά της σημερινής δε συμπίπτουν, αφού τότε
ήταν ευρύτερα. Έτσι, εκτός από το νησί της
Σαλαμίνας, που φέρει το όνομα του βασιλείου,
έχουμε και τις αρχαίες πόλεις, όπως η Κυλλήνη,
η Τροιζηνία, η Ερμιόνη, τα Μέθανα και η Ασίνη,
που, όσο αιρετικό και να ακούγεται, φαίνεται να
οφείλουν την καταγωγή τους από την περιοχή
αυτή, της Παλαιάς Σαλαμίνας και όχι το αντίθε-
το, όπως πιστεύεται.
Άλλωστε, ας μην παραγνωρίζουμε και το γε-
γονός, ότι και η αρχαία γλώσσα της Αρκαδίας δεν
είναι άλλη από την αυτούσια Ελληνική, όπως
αυτή ομιλείτο στην Κύπρο, τη γνωστή Κυπροαρ-
καδική. Για να γίνει αντιληπτό το βάθος του χρό-
νου να σημειωθεί το γεγονός ότι οι Αρκάδες είναι
το αρχαιότερο ελληνικό φύλο.
Αντί-Βιβλιογραφίας
Οι αρχέγονες ρίζες του πολιτισμού των Ελλή-
νων της Κύπρου, όπως και των Ελλήνων της Αρ-
καδίας, χάνονται σε τόσο μεγάλο βάθος, έτσι που η
βιβλιογραφία αδυνατεί να το αντέξει και συνεχώς
μας θέλει να ερχόμαστε από κάπου. Τα τελευταία
χρόνια προκειμένου να δοθεί υπόσταση στη θεω-
ρία αυτή, η βιβλιογραφία επινόησε τα ούτω καλού-
μενα ινδοευρωπαϊκά φύλα, στη βάση μίας ρηχής
λογικής, η οποία στηρίζεται στην κοινή ρίζα κά-
ποιων λέξεων.
Πιο συγκεκριμένα, η ομοιότητα κάποιων βα-
σικών λέξεων στη σανσκριτική, αρχαία ελληνική,
λατινική, γερμανική, αγγλική κ.ά., όπως
πατέ-
ρας
(σανσκ.
pita,
αρχ. ελλ.
πατήρ,
λατ.
pater,
γερμ.
Vater,
αγγλ.
father
),
μητέρα
(σανσκ.
mata,
αρχ. ελλ.
μήτηρ,
λατ.
mater,
γερμ.
Mutter,
αγγλ.
mother
),
σπί-
τι
(σανσκ.
dáma
-, αρχ. ελλ.
δόμος
, λατ.
domus
) άλο-
γο (σανσκ.
áśva
-, αρχ. ελλ.
ἵππος,
λατ.
equus
) κλπ.
οδήγησε τους γλωσσολόγους στην υπόθεση, ότι οι
λέξεις αυτές έχουν κοινή ρίζα.
Ενώ στη Γερμανική γλώσσα εντοπίζονται
16.530 απλές ή σύνθετες ελληνικές λέξεις, οι
οποίες αποτελούν θεμελιώδες υλικό, τόσο ποσοτι-
κά, όσο και ποιοτικά, στο συνολικό πλουτισμό της
γερμανικής γλώσσας
5
… (!) Ενώ η Αγγλική γλώσ-
σα θεμελιώνεται με περισσότερες από 35.000 ελ-
ληνικές λέξεις
6
…(!). Ενώ σύμφωνα με μελέτη του
Γαλλικού Υπουργείου Παιδείας το 64% των γαλ-
λικών λέξεων έχουν ελληνική ρίζα …
7
(!). Ενώ το
λατινικό αλφάβητο κατά την επικρατέστερη θεω-
ρία προέρχεται από το Ελληνικό και η μορφολο-
γία και δομή γενικότερα της λατινικής γλώσσας
βασίζονται στην αρχαία ελληνική …, εντούτοις
διεκδικούν ίσες ιστορικές και χρονικές καταβο-
λές με την πρωτότυπο αρχαία ελληνική γλώσσα.
Ενώ, η απλή και τετράγωνη λογική λέει, ότι το
διαμετακομιστικό εμπόριο είναι αυτό, που δια-
σκόρπισε την αρχέγονη γνώση της γλώσσας στον
πρωτόγονο άνθρωπο, εντούτοις η βιβλιογραφία
προτίμησε να κτίσει μια φανταστική θεωρία ανύ-
5
Προκοπίδης Χαρίλαος Α., Τα ελληνικά στη γερμανική γλώσσα= Das Griechische in der deutschen Sprache, Αθήνα,
Κάκτος, 1994.
6
Οι Ελληνικές Λέξεις στην Αγγλική Γλώσσα, Αριστείδης Κωνσταντινίδης, Θεσσαλονίκη, 1994.
You speak Greek, you just don’t know it, Annie Stefanides, εκδ. Ianos 2010.
Επίσης ο πρώην πρωθυπουργός της Ελλάδας και Καθηγητής Ξενοφών Ζολώτας είχε εκφωνήσει δύο λόγους στην
Αγγλική γλώσσα, στην Ουάσιγκτον, στις 26 Σεπτεμβρίου και στις 2 Οκτωβρίου 1959, οι οποίοι έμειναν μνημειώ-
δεις. Με την αφαίρεση λίγων συνδέσμων, άρθρων και προθέσεων όλες οι λέξεις ήταν δανεισμένες από την ελληνι-
κή γλώσσα. Το ίδιο επανέλαβαν αργότερα ο Δρ Ιωάννης Καλαράς σε επιστημονική εισήγησή του στο Ξενοδοχείο
ΤΙΤΑΝΙΑ στις 15/3/2000 καθώς και ο Καθηγητής Ορθοπεδικής στο Πανεπιστήμιο των Ιωαννίνων Παναγιώτης
Σουκάκος, κατά την διάρκεια του 5
ου
Ευρωπαικού Συνεδρίου Ορθοπεδικής, που διοργανώθηκε στη Ρόδο.
7
Η ομιλία του Γάλλου διπλωμάτη στην Πρεσβεία της Αθήνας, Λυκ Ασλέν ντε Βιγιανκούρ, η οποία έγινε με τη χρή-
ση μόνο ελληνικής προελεύσεως γαλλικών λέξεων, κατά το πρότυπο Ζολώτα, είναι από μόνη της μαρτυρία.
“En cette epoque historique de l’euro, les cycles de la politique et de l’orthodoxie economique sont en synergie dans
notre sphere geographique. L’Enosis europeenne, atome dans le cosmos et dans la galaxie des idees geopolitiques, a
un programme thematique et geographique orchestre. C’est un phenomene authentique et non un periple chmerique ou
ephemere. Entre parentheses, pour laconique, ce n’ est pas la boite de panadore, encore moins les Danaides”.
“Στην ιστορική αυτή εποχή του ευρώ, οι κύκλοι της πολιτικής και της οικονομικής ορθοδοξίας βρίσκονται επιτέλους σε συ-
νεργασία στη γεωγραφική μας σφαίρα. Η Ευρωπαϊκή Ένωση, άτομο στον κόσμο και στο γαλαξία των γεωπολιτικών ιδεών,
διαθέτει πρόγραμμα ενορχηστρωμένο αυθεντικό και όχι για περίπλου χειμερινό ή εφήμερο. Εντός παρενθέσεων, για να τα
πω λακωνικά, δεν είναι το κουτί της Πανδώρας, ούτε βέβαια ο πίθος των Δαναΐδων”.