85 / 196
Eνατενίσεις
83
καλός Θεός γιά τό καλό μας, τότε εἶναι βέβαιο
πώς θά τά καταφέρουμε νά τήν ἀντιμετωπίσου-
με μέ θάρρος καί ἀνδρεία, ὅπως ταιριάζει στούς
μαθητές τοῦ Χριστοῦ. Εἶναι βέβαιο πώς τίποτε
δέν συναντᾶμε τυχαῖα στή ζωή μας καί «τρίχα
ἀπό τό κεφάλι μας δέν πέφτει χωρίς τό θέλημα
τοῦ Οὐρανίου Πατρός», διαβεβαιώνει ὁ ἴδιος ὁ
Κύριος. Καί εἶναι ἐπίσης βέβαιο πώς οἱ δοκι-
μασίες καί οἱ παντός εἴδους πειρασμοί ἔχουν
παιδαγωγικό χαρακτῆρα καί εἶναι ἔκφραση τῆς
ἀγάπης τοῦ Θεοῦ πρός τον ἄνθρωπο.
Νά, τί ἐπ’ αὐτῶν λέγει ὁ Ἱερός Χρυσόστομος:
«ὉΘεός, θέλοντας νά καταστήσει τήν ψυχή κα-
τάλληλη γιά τήν ἀρετή, καί τή στύφει καί στό
χωνευτήριο τή ρίχνει καί στή δοκιμασία τῶν
πειρασμῶν τήν παραδίνει, γιά νά τονώσει τούς
ἀδιάφορους καί διαλυμένους, ὥστε νά γίνουν
οἱ δοκιμασμένοι περισσότερο δόκιμοι καί ἀκα-
τανίκητοι ἀπό τίς ἐπιβουλές τῶν δαιμόνων καί
ὅλοι πάρα πολύ ἱκανοί γιά τήν ὑποδοχή τῶν
μελλοντικῶνἀγαθῶν. «Ἄνθρωπος», λέγει, «ἀπεί-
ραστος εἶναι ἀδόκιμος». Καί ὁ Παῦλος πάλι λέ-
γει: «Ἡθλίψη φέρνει ὑπομονή καί ἡ ὑπομονή τή
δοκιμή» (Ρωμ. ε΄ 3-4) (Ὁμιλία πρός τους σκαν-
δαλισθέντας).
Και συνεχίζει πάλι ὁ Ἱερός Χρυσόστομος:
«Δέν εἶναι δυνατό κάποιος πού ζεῖ ἄνετη ζωή
νά κερδίσει τή Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν» (ΜΒ΄
Ὁμιλία εἰς τάς Πράξεις). Ὡς ἐκ τούτου, «ὅταν
σοῦ ἔρθουν δεινά συνεχῶς καί ἀδιάκοπα, μή
θορυβεῖσαι, μή δυσανεσχετεῖς, ἀλλά περίμενε
τό ἀποτέλεσμα. Γιατί ὁπωσδήποτε θά ἀξιωθεῖς
τῆς μεγάλης δωρεᾶς τοῦ Θεοῦ, φτάνει μέ εὐχα-
ρίστηση νά ὑπομένεις τά κακά πού σοῦ ἔρχο-
νται» (Α΄Ὁμιλία εἰς τόν πτωχόν Λάζαρον).
Οἱ πειρασμοί, λοιπόν, καί οἱ δοκιμασίες,
ὁπωσδήποτε θά ἔλθουν. Καί πρέπει νά εἴμαστε
ἕτοιμοι νά τούς ἀντιμετωπίσουμε. Πῶς ἄραγε;
Μά, μέ τήν προσευχή πρωτίστως. Νά, τί λέγει ὁ
Ἀββᾶς Ἰσαάκ ὁ Σύρος: «Πάντοτε νά ἐνθυμεῖσαι
τόν Θεόν διά τῆς προσευχῆς. Τότε ἀσφαλῶς καί
ὁ Θεός θά σέ ἐνθυμηθεῖ, ὅταν περιπέσεις σέ
κακά, διά νά σέ λυτρώσει ἀπό αὐτά. Πρίν ἀκό-
μη ἀρχίσει ὁ πόλεμος, νά ἐπιζητήσεις τή συμμα-
χία. Πρίν ἀρρωστήσεις, προσκάλεσε τόν ἰατρόν.
Καί πρίν περιπέσεις σέ διαφόρους θλίψεις, νά
προσευχηθεῖς στόν Θεόν, ὥστε κατά τήν ἐπι-
δρομήν τῶν λυπηρῶν νά ἔχεις ἐξασφαλίσει τήν
ἀκατανίκητη βοήθεια τοῦ Θεοῦ. ἩΚιβωτός τοῦ
Νῶε κατεσκευάσθη σέ περίοδο εἰρήνης. Τά δέ
δένδρα, τά ὁποῖα ἐξασφάλισαν τήν ξυλεία τῆς
κατασκευῆς, εἶχαν φυτευθεῖ πρό ἑκατόν ἐτῶν.
Ὅταν ὅμως ἐξερράγη ἡ ὀργή τοῦ Θεοῦ διά τοῦ
κατακλυσμοῦ, οἱ ἁμαρτωλοί κατεστράφησαν,
ἐνῶ ὁ δίκαιος Νῶε ἐσώθη διά τῆς Κιβωτοῦ»
(Εὐεργετινός, τόμος Γ΄). «Μήν ἔχεις τήν παρα-
μικρή ἀμφιβολία, ὅτι κανένα κακό δέν μπορεῖ
νά μᾶς συμβεῖ, χωρίς τήν παραχώρηση τοῦ Θεοῦ
καί ὁτιδήποτε παραχωρεῖ ὁ Θεός, εἶναι πάντα
γιά τό καλό μας. Συμφορές, δοκιμασίες, πειρα-
σμοί, ὅλα εἶναι ἐξίσου ὠφέλιμα γιά μᾶς. Φτάνει
νά τά ἀντιμετωπίζουμε καί νά τά ἀξιοποιοῦμε
σωστά», τονίζει καί ὁ Ρῶσος Ἅγιος Μακάριος
τῆςὌπτινα.
Θά ἦταν παράλειψη νά μήν ἀκούσουμε καί
τόν δικό μας φωτισμένο Ὅσιο Παΐσιο τί ἔλεγε
γιά τούς πειρασμούς: «Μέ τούς πειρασμούς, ἄν
τούς ἀξιοποιήσουμε σωστά, δίνεται ἡ εὐκαιρία,
ἐπειδή πολλές φορές ἡ ζωή μάς εἶναι ἀντιευαγ-
γελική, νά γίνει εὐαγγελική. Ὅταν δοκιμάζει κα-
νείςπειρασμούς, διαπιστώνει τήνἀδυναμίατου,
ταπεινώνεται καί ἔτσι ἑλκύει τή χάρη τοῦ Θεοῦ.
Χωρίς τήν παραχώρηση τοῦ Θεοῦ, δέν παιδεύε-
ται ὁ ἄνθρωπος. Καί τοῦτο γίνεται, γιά νά μετα-
νοήσει καί νά ὠφεληθεῖ ἡ ψυχή του. Ἐπιτρέπει
ὁ Θεός τούς πειρασμούς: α) Στούς φίλους του,
γιά νά ἔχουν παρρησία στό Θεό β) στούς ἀγω-
νιστές, πρός αὔξηση πνευματικοῦ πλούτου γ)
στούς ἀμελεῖς, γιά νά προφυλαχθοῦν ἀπό τίς
πτώσεις τους δ) σέ αὐτούς πού κοιμοῦνται, γιά
νά ξυπνήσουν καί ε) στούς μακράν τοῦ Θεοῦ,
γιά νά πλησιάσουν τό Θεό. Ἔτσι, ὁ καλός Θεός
μέ πικρά φάρμακα δίνει τήν ὑγιεία τῆς ψυχῆς
μας» (Λόγοι σοφίας καί Χάριτος, τ. Β΄, σ. 125).
Ὅμως κάποιοι ἀδελφοί μας, οἱ πληγέντες
ἴσως περισσότερο ἀπό αὐτή τήν ἀφόρητη οἰκο-