138
Eνατενίσεις
ΤΥΧΑΙ ΕΙΚΟΝΟΣ
ΕΛΕΟΥΣΗΣ
ΤΟΥΚΥΚΚΟΥ
μέρα Πέμπτη, 22 Ιανουαρίου 1808
και ώρα εβδόμη, κατέφθασε στην
Ιερά Μονή Κύκκου χωρικός, προ-
ερχόμενος από το Πραστιό Κελλα-
κίου, μεταφέροντας εικόνα με την
Κυκκώτισσα Παναγία. Επρόκειτο για αφιέρωμα
ευσεβούς χριστιανού από το πιο πάνω χωριό. Αυ-
τός, ταξιδεύοντας με καράβι για την Κωνσταντι-
νούπολη, έπεσε από ψηλά στον χώρο του πηδαλί-
ου και θρυμμάτισε τα μέλη του. Επικαλεσθείς με
πίστη τη Θεοτόκο, σώθηκε και, αφού έφθασε στην
Πόλη, σε ένδειξη ευγνωμοσύνης ζωγράφισε εικό-
να της Παναγίας και την απέστειλε στους οικείους
του στην Κύπρο, για να την προσφέρουν στο μο-
ναστήρι του Κύκκου. Αυτοί όμως για δύο χρόνια
αμέλησαν και άφησαν την εικόνα στην εκκλησία
του χωριού τους. Παρελθόντος του χρόνου γυναί-
κα λεχώνα, η οποία έτεκε πλησίον της εικόνας, πέ-
θανε και ετάφη. Ως ιερό κειμήλιο η εικόνα, μάλλον
προσκομίσθηκε παρά την γεννώσα γυναίκα, ώστε
να συμβάλει για καλό τοκετό. Μετά παρέλευση
τριών ημερών από τον θάνατο της γυναίκας, νό-
σος ενέσκηψε στο χωριό, κοινώς αποκαλούμενη
ρουσούδι. Οι χωρικοί, ως αιτία της επιδημίας, θε-
ώρησαν την αποθανούσα λεχώνα. Αφού εσήκωσαν
την εικόνα δύο και τρεις φορές την ημέρα περιέ-
φεραν αυτήν περπατητοί εις τα περίξ για απομά-
κρυνση της ασθένειας. Μέσα στην απελπισία και
αγνωσία τους οι χωρικοί μετέφεραν την εικόνα
στον τάφο της θανούσης. Την νύκτα εκείνη άγρια
θύελλα ενέσκηψε στο χωριό. Πεντακοσίων ετών
δένδρα ξεριζώθηκαν, ενώ μετά βίας διασώθηκαν οι
οικίες. Κατά τη διάρκεια όλης αυτής της ανεμοζά-
λης, εμφανισθείσα η Παναγία στον ύπνο κάποιου,
διέταξε η εικόνα να μεταφερθεί στο μοναστήρι του
Κύκκου. Ποιος θα την μετέφερε δεν καθορίζετο.
Σε όνειρο παρουσιάσθη σε κάποιο ότι αυτός έκανε
γονυκλισίες μπροστά στην εικόνα. Λαμβάνοντας
αυτήν στα χέρια του, επορεύετο. Ξημερώνοντας
η μέρα, παίρνοντας την εικόνα, την προσκόμισε
στη Μονή της Παναγίας του Κύκκου. Η εικόνα
παρελήφθη από τον αρμόδιο πατέρα της μονής,
ενώ ταυτόχρονα ο μεταφορέας της, διηγήθηκε την
προταχθείσα ιστορία. Το συμβάν, οι Κυκκώτες πα-
τέρες θέλησαν να το διασώσουν από τη λήθη του
χρόνου και αποφάσισαν να το καταγράψουν στο
χρυσό βάθος της εικόνας. Εγγράμματος μοναχός
συνέταξε το κείμενο, όχι στην καθομιλουμένη,
αλλά στη λόγια εκκλησιαστική γλώσσα. Η σύντα-
ξή του ασφαλώς πάσχει, αλλά εμμένει στη χρήση
(Κωνσταντινούπολη - Κελλάκι - Κύκκος)
l
Του Στυλιανού Περδίκη
Διευθυντή Μουσείου Ιεράς Μονής Κύκκου
