49 / 196
Eνατενίσεις
47
δὲν βάλεις πλάτη», δὲν προκόβεις. Ἂν δὲν ἀγω-
νισθεῖς καὶ δὲν πονέσεις, δὲν ἀποκτᾶς γνώση,
ἀγαθά, ἀλήθεια. Ἐμεῖς βάζουμε τὸν κόπο καὶ ὁ
Θεὸς μᾶς δίνει τὸ ἀντιμίσθιο. Καὶ εἶναι δίκαιος
καὶ εὔσπλαγχνος Πατέρας, ποὺ θέλει καὶ ἐδῶ,
σ’ αὐτὴ τὴ ζωὴ νὰ μὴν μᾶς στερεῖ τὰ ἀγαθά Του,
ἀλλὰ καὶ στὴν ἄλλη ζωή, νὰ μᾶς χαρίσει «τὰ
ἡτοιμασμένα ἀγαθὰ ἀπὸ καταβολῆς κόσμου»
(Ματθ. κε΄ 34).
Ὁ μακαριστὸς Γέροντας π. Θεόκλητος Διο-
νυσιάτης μὲ τὸ ἀκραιφνὲς Ὀρθόδοξο ἀσκητικὸ
φρόνημα ἔλεγε ὅτι ἡ Ὀρθοδοξία μας εἶναι βιω-
ματικὴ καὶ ὄχι στοχαστικὴ καὶ ὅτι θεολογοῦμε
ὅταν ἀληθινὰ προσευχόμαστε, κατὰ τὸ ρῆμα:
«Εἶ προσεύξῃ ἀληθῶς θεολόγος εἶ».
Γιὰ νὰ ἀποκτήσουμε πνεῦμα πρέπει νὰ μο-
χθοῦμε συνεχῶς, νὰ μάθουμε νὰ ἀγαπᾶμε, νὰ
ταπεινωνόμαστε, νὰ εἴμαστε ἐλεύθεροι κοντὰ
στὸν ἐλευθερωτή μας Χριστό, νὰ μαθαίνουμε τὸ
τί θέλουν οἱ ἄλλοι καὶ ὄχι τὸ τί θέλουμε ἐμεῖς.
Πνεῦμα σημαίνει ἄσκηση, πειθαρχία, ταπεινο-
φροσύνη. Ἂν θέλει ἀρετὴ καὶ τόλμη ἡ ἐλευθε-
ρία, ἡ ἀπόκτηση πνεύματος ἀπαιτεῖ ὁλοκληρω-
τικὸ δόσιμο τοῦ ἑαυτοῦ μας στὴν ὑπηρεσία τοῦ
πλησίον, ὁλοκληρωτικὴ νέκρωση τῶν παθῶν
καὶ τῶν ἐπιθυμιῶν μας. Δὲν ἀποτελεῖ ἀφηρημέ-
νη ἔννοια ἡ κτήση τοῦ πνεύματος, δὲν φαντάζει
σὰν κάτι ξεκομμένο ἀπὸ τὴν πραγματικότητα.
Στὸν καθημερινὸ ἀγώνα κατὰ τῆς ἁμαρτίας, ἂν
δὲν δώσουμε αἷμα πνεῦμα δὲν παίρνουμε. Ὁ
Ἀββᾶς Λογγῖνος εἶπε κάποτε στὰν Ἀββᾶ Ἀκά-
κιο: «Ἡγυναίκα τότε καταλαβαίνει ὅτι ἔχει συλ-
λάβει, ὅταν σταματήσει τὸ αἷμα της. Ἔτσι καὶ ἡ
ψυχὴ τότε ξέρει ὅτι ἔχει συλλάβει Πνεῦμα Ἅγιο,
ὅταν σταματήσουν τὰ πάθη τὰ χαμηλὰ ποὺ ρέ-
ουν ἀπὸ αὐτήν. Ὅσο καιρὸ περιπλέκεται σὲ
αὐτά, πῶς μπορεῖ νὰ ὑπερηφανεύεται σὰν νὰ
εἶναι τάχα ἀπαθής;».
Διηγήθηκε ὁ Γέροντας Ἐφραὶμ ὁ Κατουνα-
κιώτης τὸ ἑξῆς: Κάποια Γερόντισσα μὲ πολλὰ
προβλήματα ὑγείας κάποτε κάμφθηκε, ἀλλὰ
πῆρε δύναμη ἀπὸ ἕνα ὅραμα, γιὰ νὰ συνεχίσει
τὸν ἐπίγειο ἀγώνα της μὲ ἐμπιστοσύνη στὸ Θεό
μας, ποὺ μᾶς διδάσκει μέσα ἀπὸ τὸν Ἀπόστο-
λο Παῦλο: «Ὑπομονῆς χρείαν ἔχομεν» (Ἑβρ. ι΄
36). Εἶδε ὅτι πάνω σ᾿ ἕνα βουναλάκι κάθονταν
οἱ Πατριάρχες Ἀβραάμ, Ἰσαὰκ καὶ Ἰακώβ. Τοὺς
ρώτησε:
- Οἱ Πατριάρχες εἴσαστε;
- Ναί, λένε, εἴμαστε οἱ Ἀβραάμ, Ἰσαὰκ καὶ Ἰα-
κώβ.
- Νά ἔλθω κι ἐγὼ ἐκεῖ;
- Ἔλα.
- Ἀπὸ ποῦ νὰ ἔρθω;