Ενατενίσεις | Τεύχος 17 Μάιος - Αύγουστος 2012 | Ιερά Μητρόπολις Κύκκου και Τηλλυρίας - page 84

82
Eνατενίσεις
ση της μέ­τρη­σης του χρό­νου. Για γε­νι­κούς
σκο­πούς η πε­ρι­στρο­φή της Γης γύ­ρω α­πό τον
ά­ξο­νά της πα­ρέ­χει τις μο­νά­δες μέ­τρη­σης της
η­μέ­ρας ώ­ρες και η τρο­χιά της γύ­ρω α­πό τον
Ή­λιο (ου­σι­α­στι­κά η φαι­νό­με­νη πο­ρεί­α του
ή­λιου που πα­ρά­γε­ται α­πό τις ι­δι­αι­τε­ρό­τη­τες
της γή­ι­νης τρο­χιάς) τις η­με­ρο­λο­για­κές μο­νά­
δες. Ό­σον α­φο­ρά στη χρή­ση του χρό­νου για
ε­πι­στη­μο­νι­κούςσκο­πούς, ταδι­α­στή­μα­ταχρό­
νου κα­θο­ρί­ζον­ται με ό­ρους συ­χνό­τη­τας μιας
ι­δι­αί­τε­ρης
η­λε­κτρο­μα­γνη­τι­κής α­κτι­νο­βο­λί­ας
.
Ή­δη α­πό την ε­πο­χή της δη­μο­σί­ευ­σης της
ειδικής θεωρίας της σχετικότητας το 1905, θε­
ωρήθηκε ότι ο Albert Einstein
5
εγ­κα­τέ­λει­ψε
την έν­νοι­α του α­πό­λυ­του χρό­νου. Σε αυ­τό το
εννοιο-λογικό πλαίσιο ο α­πό­λυ­τος χρό­νος εν­
νο­εί­ται ως
ο χρό­νος που κυ­λά ι­σο­δύ­να­μα και
α­νε­ξάρ­τη­τα α­πό την κα­τά­στα­ση κί­νη­σης του
πα­ρα­τη­ρη­τή
. Οι ε­πι­δρά­σεις της δι­α­στο­λής του
χρό­νου και η κα­τάρ­ρευ­ση του α­πό­λυ­του ταυ­
τό­χρο­νου ση­μαί­νουν ό­τι υ­πό αυ­τή την έν­νοι­α
ο α­πό­λυ­τος χρό­νος δεν μπο­ρεί να ε­φαρ­μο­στεί
στη μέ­τρη­ση ε­νός χρο­νι­κού δι­α­στή­μα­τος.
Ε­ξε­τά­ζον­τας
το ταυ­τό­χρο­νο
ο Einstein
χρη­σι­μο­ποί­η­σε ου­σι­α­στι­κά έ­να νο­η­τι­κό πεί­
ρα­μα. Ως α­πο­τέ­λε­σμα του πει­ρά­μα­τος, κα­τά
την ά­πο­ψή του, έ­πρε­πε να εγ­κα­τα­λει­φθεί η έν­
νοι­α του ταυ­τό­χρο­νου. Το σύμ­παν του εί­ναι
αι­τια­τόκαι σε έ­νααι­τια­τόσύμ­πανδενυ­πάρ­χει
το ταυ­τό­χρο­νο
, ό­πως και δεν υ­πάρ­χουν ταυ­τό­
χρο­να γε­γο­νό­τα. Χω­ρίς να το δη­λώ­νει ά­με­σα,ο
Einstein ει­σή­γα­γε έ­ναν τρί­το πα­ρά­γον­τα στη
θε­ω­ρί­α της σχε­τι­κό­τη­τας, ό­τι δη­λα­δή κα­μί­α
πλη­ρο­φο­ρί­α
δεν μπο­ρεί να με­τα­δο­θεί τα­χύ­τε­
ρα α­πό την
ταχύτητα του φωτός, ίσως πλην του
νετρίνου
6
. Τό­σο για τον Νεύ­τω­να ό­σο και για
τον Einstein ο α­πό­λυ­τος χρό­νος εί­ναι στην
πραγ­μα­τι­κό­τη­τα η α­πό­λυ­τη σει­ρά των γε­γο­
νό­των, που κα­θο­ρί­ζε­ται α­πό την αι­τι­ό­τη­τα,
και ό­χι η μέ­τρη­ση του χρό­νου, που εί­ναι αν­τι­
κεί­με­νο συ­νή­θους πα­ρα­τή­ρη­ση­ς.
Ο xρόνος και η Μεγάλη
Έκρηξη (Μπιγκ Μπανγκ)
Στις αρ­χές του 20ού αι­ώ­να ή­ταν δι­α­δε­δο­
μέ­νη η ά­πο­ψη ό­τι το σύμ­παν ή­ταν αι­ώ­νιο και
στα­τι­κό, χω­ρίς αρ­χήκαι τέ­λος. Με­τά τη δι­α­τύ­
πω­ση της
Γε­νι­κής Θε­ω­ρί­ας της Σχε­τι­κό­τη­τας
του Einstein
άρ­χι­σαν να δη­μι­ουρ­γούν­ται οι
πρώ­τες υ­πο­θέ­σεις για μί­α μο­να­δι­κή και ε­κρη­
κτι­κή δη­μι­ουρ­γί­α του σύμ­παν­τος:
του Μπιγκ
Μπανγκ - Big Bang (της 1ης Με­γά­λης Έ­κρη­
ξης)
, α­πό την ο­ποί­α υ­πο­τί­θε­ται ό­τι δη­μι­ουρ­
γή­θη­κε ο κό­σμος. Με την πά­ρο­δο των χρό­νων
αυ­τή η θε­ω­ρί­α γνώ­ρι­σε δι­ά­φο­ρες ερ­μη­νεί­ες.
 Σύμ­φω­ναμε τηναρ­χι­κήθε­ω­ρί­α, οχρό­νος,
5
Σχε­τι­κά με το έρ­γο του βλ.
­
ki/%CE%86%CE%BB%CE%BC%
CF%80%CE%B5%CF%81%CF%84_%CE%91%CF%8A%
CE%BD%CF%83%CF%84%CE%AC%CE%B9%CE%BD
6
Το νε­τρί­νο εί­ναι έ­να υ­πο­α­το­μι­κό σω­μα­τί­διο, που μοιά­ζει
πο­λύ με το η­λε­κτρό­νιο, αλ­λά δεν έ­χει η­λε­κτρι­κό φορ­τί­ο ε­νώ η
μά­ζα του εί­ναι πο­λύ μι­κρή, με πι­θα­νό­τη­τα να εί­ναι α­κό­μα και
μη­δε­νι­κή. Τα νε­τρί­να εί­ναι α­πό τα πλέ­ον ά­φθο­να σω­μα­τί­δια
στο Σύμ­παν. Ε­πει­δή εμ­φα­νί­ζουν πο­λύ μι­κρή αλ­λη­λε­πί­δρα­ση
με την ύ­λη, εί­ναι ε­ξαι­ρε­τι­κά δύ­σκο­λο να α­νι­χνευ­τούν. Λέ­γε­
ται ό­τι εί­ναι πιο γρή­γο­ρα α­πό την τα­χύ­τη­τα του φω­τός; Ό­χι
και τό­σο λέ­νε άλ­λοι ε­πι­στή­μο­νες.
1...,74,75,76,77,78,79,80,81,82,83 85,86,87,88,89,90,91,92,93,94,...256
Powered by FlippingBook